Vandaag is het een redelijk zonnige dag. We hebben eerst Cassandra opgehaald en reden toen naar de KNESSET, het parlementsgebouw van de staat Israel, gebouwd van peperduur rood natuursteen en bekostigd door de beroemde Rothschildfamilie uit Engeland.
Vóór het gebouw staat een 5 meter hoge menorah, met daarop de geschiedenis van israel afgebeeld.
Hierna bezochten we het Israel Museum, althans een klein gedeelte ervan.
Buiten is een prachtige grote maquette van de stad Jeruzalem in de tijd van de tweede tempel. Je ziet hier ook goed dat Golgotha buiten de stadsmuren ligt.
Je ziet hoe enorm groot de tempel in die tijd was. Er is nu alleen nog een heel klein stukje muur over, de western wall, de klaagmuur.
In dit museum, binnen, worden de dode zeerollen, die in Qumran gevonden zijn, bewaard.
De oude teksten zijn geschreven in het hebreeuws, wat heel veel lijkt op het moderne hebreeuws. Joodse schoolkindertjes kunnen het lezen!
Vanuit hier vertrokken naar het museum Yad Vashem. Dit is het museum op de Herzl-berg ter nagedachtenis aan de 6 miljoen omgekomen joden tijdens de Holocaust. De naam komt van een tekst uit Jesaja: .... ik zal je in mijn tempel een gedenkteken voor je oprichten, ik zal je een onvergankelijke naam geven, die niet wordt uitgewist.
De toegang is de "weg van Rechtschapenen", hierlangs staan honderden namen van mensen (veel nederlanders!) die joden hebben geholpen tijdens WOII en iedere boom vertegenwoordigt een niet-jood die dat heeft gedaan.
In de Memorial Hall (Ohel Jiskor) staan de namen van de 22 concentratiekampen vermeld en brandt een eeuwigdurende vlam bij gedempt licht.
De laatste mars, van Nathan Rapoport
Heel indrukwekkend was het monument van de familie Spiegel. Zij brachten hun zoontje bij mensen onder, in de hoop dat hij het zou overleven. De ouders overleefden, maar juist het zoontje is omgebracht. In het Spiegel-memorial is het volslagen donker. Je loopt langs een leuning schuifelend naar binnen. Omhoog twinkelen kleine lichtjes, sterretjes en namen van omgebrachte kinderen én hun leeftijd worden tijdens het schuifelen opgenoemd.
We zijn daarna het museum zelf ingegaan, waar je geen foto's mag maken. Het geeft de jodenvervolging weer vanaf de eeste verorderingen tegen joden tot en met de bevrijding uit de kampen.
We zijn daar doorheen gesjeesd omdat we om 13 uur weer terug moesten zijn. Het was er ongelooflijk druk. We hadden daar eigenlijk wel de hele dag willen kijken.
Een filmpje vooral bleef me bij van het musum, twee kindjes (broertjes, zusjes, vriendjes?) zitten vel over been in vodden op straat in het getto in warschau, armpjes om elkaar heen.
Eentje zakt weg, het andere kindje aait hem in het gezicht en klopt hem aan, dan gaan oogjes weer open en zakt weer weg en dat gaat zo even door.
Daarna op naar Bethlehem, de herdertjes lagen bij nachte!
Eerst een bezoek aan de grot waar de engelen aan de herdertjes de geboorte van Jezus aankondigden, bij Beit Sahur.
Hier heb ik het kruisje van olijfhout voor Kuubs hostparents gekocht.
Daarna gingen we naar de Geboortekerk in Bethlehem, de plek waar Jezus geboren is, en waar de kribbe heeft gestaan.
Ingang van de Geboortekerk, de ingang is slechts 1.30 m. hoog, je moet heel diep buigen!
De geboortegrot ligt onder het altaar, via een trapje kom je in de grot.
De geboorteplek wordt gemarkeerd door een ster in een marmeren plaat.
Aan de andere kant heeft de kribbe gestaan
Er is zo'n kermis van gemaakt, je kan je er geen stalletje met os en ezel bij voorstellen.
Maar op de weg van Jeruzalem naar Jericho zie je vele grotten zoals die van Jozef en Maria, die in oorspronkelijke staat zijn.
Het olijfhouten kruisje
Dit is een gezegend kruisje!
Vanaf de geboortekerk liepen we terug naar ons hotel, dat in Bethlehem lag.
Een straatje in Bethlehem
Ha die Heid, als het goed is kan ik je nu volgen. Het was wel wat leeswerk, maar ondanks dat ik niets gecontroleerd heb denk ik dat je je huiswerk goed gemaakt hebt. Ik ben weer trots op je, S.
BeantwoordenVerwijderen